Seara

A Seara, o val glaciar do Courel, escribín en novacarta.eu, tamén apelido e tamén con outros monumentos distinguibles, como  Museo Iconográfico "fundación Aser Seara",

Pazo da Seara,

Aldea de A Seara, etc,  e como apelido o de Iago Seara, arquitecto.

A wikipedia di que

Co topónimo Seara podemos referirnos a varios lugares de Galicia:

Na provincia da Coruña

• Seara, lugar da parroquia de Lamas, no concello de San Sadurniño.

Na provincia de Ourense

• Seara Vella, lugar da parroquia de Gustei, no concello de Coles.

Como A Seara

Na provincia da Coruña

• A Seara, lugar da parroquia de Barrañán, no concello de Arteixo.
• A Seara, lugar da parroquia de San Pedro de Nós, no concello de Oleiros.
• A Seara, lugar da parroquia de Insua, no concello de Ortigueira.
• A Seara, lugar da parroquia de Santo Ourente de Entíns, no concello de Outes.
• A Seara, lugar da parroquia das Pontes de García Rodríguez, no concello das Pontes de García Rodríguez.
• A Seara, lugar da parroquia de Ferreira, no concello de San Sadurniño.

Na provincia de Lugo

• A Seara, parroquia do concello de Quiroga.
  • A Seara, lugar da parroquia de San Pedro de Mor, no concello de Alfoz.
  • A Seara, lugar da parroquia de Cedrón, no concello de Láncara.
  • A Seara, lugar da parroquia de Masma, no concello de Mondoñedo.
  • A Seara, lugar da parroquia de Valboa, no concello de Monterroso.
  • A Seara, lugar da parroquia de Castro de Rei de Lemos, no concello de Paradela.
  • A Pena da Seara, lugar da parroquia do Cebreiro, no concello de Pedrafita do Cebreiro.
  • A Seara, lugar da parroquia da Seara, no concello de Quiroga.
  • A Seara, lugar da parroquia de Ortoá, no concello de Sarria.
  • A Seara, lugar da parroquia de Boizán, no concello de Vilalba.
  • A Seara, lugar da parroquia de Codesido, no concello de Vilalba.
  • A Seara, lugar da parroquia de San Simón da Costa, no concello de Vilalba.
  • A Seara, lugar da parroquia de Chavín, no concello de Viveiro.

Na provincia de Ourense

• A Seara, lugar da parroquia de Albarellos, no concello de Boborás.
• A Seara, lugar da parroquia de Veiga, no concello da Bola.
• A Seara, lugar da parroquia de Sagra, no concello do Carballiño.
• A Seara, lugar da parroquia das Seixadas, no concello de Cartelle.
• A Seara, lugar da parroquia de Dadín, no concello do Irixo.
• A Seara do Río, lugar da parroquia da Carballeira, no concello de Nogueira de Ramuín.
• A Seara de Arriba, lugar da parroquia de Nogueira de Ramuín, no concello de Nogueira de Ramuín.
• A Seara, lugar da parroquia de Torán, no concello de Taboadela.
• A Seara, lugar da parroquia de Padreda, no concello de Vilar de Barrio.

Na provincia de Pontevedra

• A Seara, lugar da parroquia de Virxe do Carme de Moaña, no concello de Moaña.
• A Seara, lugar da parroquia de Poio (San Xán), no concello de Poio.
• A Seara, lugar da parroquia de Lois, no concello de Ribadumia.
• A Seara, lugar da parroquia de Ferreirós, no concello de Vila de Cruces.

Co topónimo As Searas podemos referirnos a varios lugares de Galicia:

Na provincia de Pontevedra

• As Searas, lugar da parroquia de Mourentán, no concello de Arbo;
• As Searas, lugar da parroquia de Angoares, no concello de Ponteareas.

Que  significa Seara en gaélico?

seara, m = searróg1.  e searróg? 

searróg1, f. (gs. -óige, npl. ~a, gpl. ~).(Of vessel) Jar. =Tarro, bote, xarra, pero non de embarcación, claro, estamos no interior.

searróg2, f. (gs. -óige, npl. ~a, gpl. ~). Butterfish, gunnel.   (peixes)

O que explica a abundancia de Searas en Galicia, lugares produtores de Tarros (lugares con abundante barro como o val glaciar do Courel) e así o anunciaban. Isto demostra que fronte a pretendida celticidade de nomes de deuses, deusas, heroes, cabaleiros do machado, e demais, dos celtistas ao uso (poucos, por outra banda), os celtas galegos eran máis ben tirando a pacíficos, agricultores e artesáns preocupados por vender os seus produtos fóra da súa aldea e por iso a súa aldea anunciaba no nome o seu produto.

Contrasta co Corominas que di outras cousas distintas

SERNA, 902, 'campo de tierra de sembradura' y mas especialmente el que se reservaba el señor y tenia que ser cultivado por sus vasallos. Fue senera, 831, o senra, en la documentaci6n mas antigua, hasta el S. XI, y hoy todavía en dialectos leoneses. Emparentado con el leonés senára, port. y gall. seara, id. Voces prerromanas, de origen incierto. Probte. céltico, de un *SENÁRA  'campo que se labra por separado' cpt. del céltico AR- 'arar', y SEN-, prefijo que indica separación. En el Oeste de la Península el vocablo se acentuaría en el segundo elemento del compuesto, mientras que en el Centro de España se convertiría en *SÉNERA por adaptación a la fonética latina.