Vinno nunha caseta dun artesán na Praza de San Marcos en Lugo hai 2 días. Realmente non debe haber moitos topónimos con ese nome. No listado de toponimia aparecen 3 no mesmo lugar de Barreiros:

A wikipedia española fala de Irián. En León, case na fronteira con Asturias.

Deiro é unha parroquia de Vilanova de Arousa. Ademais , deir aparece en case 5000 topónimos galegos, falando da súa universalidade. Algúns cun significado coma o que lle imos dar e outros non, -moitos proceden da terminación eiro, eira-. Xa tedes traballo para un ano, polo menos, se o queredes revisar. Os exemplos canónicos poderían ser Madeira (terminación eira), Medeiros (eu falo ou grupo dirixido de monllos).

Que é deir?

Eu ouvín a miña primeira lección sobre a orixe das palabras en 6º de Bacharelato nunha clase de Lengua e Literatura Española que impartía o Director, un salmantino, catedrático de Lengua Española, casado coa catedrática de Física e Química, navarra, que seguramente foi a impulsora do frontón navarro e cuberto onde xoguei os sete anos do instituto á pelota vasca.

Hai abundantes Pacios en Galicia. Exactamente 137 no meu listado.

Nalgún lado creo lembrar que lin que viña de palacios (total so lle falta un la), coma pazos. Pero hai unha pequena dificultade nese razoamento. Resulta que non hai ningún Pacio, todos son Pacios. Ah, claro, é que habían neses lugares moitos palacios. Cales? reto a que se citen en cada lugar Pacios os Pazos que existan alí.

Baleira é un concello preto de Fonsagrada que ten tradución desde o galego ao castelán por vacía. O cal é absurdo coma nome dunha poboación. Se está "vacía" para que queremos citala? O 90% do territorio galego está baleiro e ninguén o menciona así.

Quérese dicir que Ba Léir era o nome orixinal Era-ba Léir-claro, explícito, rexistrado, seguramente a quen lle pertencia ese lugar. Non había dúbidas. Non había disputas sobre a súa pertenza.

Dicía noutros momentos que un índice claro de palabra celta era a existencia de dúas versións (co mesmo significado) rematados en a e en o. Os falantes queren darlle xénero a unha palabra celta que non o ten e elixe, escolle rematar en o ou en a a palabra. Nunha zona en o e noutra zona en a.

O meu pai naceu en Leiro (Miño) e herdou varias leiras, algunha das cales foron asimiladas, sen ningún tipo de vergoña, polas leiras veciñas, saltándose todas os rexistros de propiedade históricos. Todo isto a pouco de morrer. Fai 25 anos. E despois dise que non se sabe de quen son...

Platón morre en 347 a.C. e Arthur Evans descobre o palacio de Knossos en Creta en 1890 e centos de taboiñas de barro escritas nunha lingua que chama lineal B e dedica toda a súa vida a traducilas. Non o consegue.

Hai xenetistas galegos que prefiren chamar aos primeiros portadores do R1b coma "franco-cantábricos", probablemente para eludir a súa verdadeira orixe.

Pois eu prefiro chamalos "celtas" e aquí mesmo tratarei de explicar o porque. A ver que tal resulta de convincente. Xa me diredes.

En primeiro lugar diversas fontes apuntan a Galicia coma a orixe do R1b, entre elas a dun vídeo de Stephen Wells "the Journey of Man" na que sinala Galicia como destino final dos orixinarios do R1b.

Ainda que non é o primeiro salto na concepción humana da medida do tempo, este será o primeiro exemplo que poñeremos aquí, en celtia, sobre os cambios de recoñecemento e cambio de escala do tempo. A pregunta é hai canto tempo existe o mundo? E as respostas...