Cando paso -con certa frecuencia- por esa estrada o letreiro me canta "... deus da morte"; chega un momento en que entendes os letreiros perfectamente. 

Pese a que a visión culta da lectura celta de Galicia fala de deuses e as súas historias míticas, tales constuctos  non existen na fala celta galega -na  que non pervive- nin Epona, nin Lug (ben, si, en Lugo e no apelido Lugrís, pese aos Lucus interpostos ), nin ningún outro.

Aquí unha representación utilizando unha versión miña da curva de Hilbert do deus da morte. A quen se referirían?...

Non vou dicir que a xente en Galicia use a frase Sheela na Gig. Non, hai que ir a novacarta.eu para saber o que é esa frase e ver (de momento) 2 exemplos en igrexas galegas. Non sabemos se as chamaban así, pero facían o que centos de igrexas de toda Europa, sobre todo nos países celtas, representalas. O noso patrimonio cultural celta tamén é escultórico.

Acabamos de pasar unhas tormentas en ondas mariñas xigantes que dán a razón aos celtas galegos cando nomean o cabo Ortegal :

A explicación (de vez en cando hai que facelo) está en novacarta.eu 

Como exemplo e reafirmación do dito un dos portos máis escangallados polas últimas tormentas foi o de Cariño.

La Voz de Galicia

Ao menos dúas vilas galegas perden as barbas en celta galego. Había competencia sobre quen se afeitaba máis e mellor? O que si que as barbas aparecen en moitas vilas no celta galego. Noutras vilas anuncian, ao revés, que alí hai boas barbas ou que son pequenas (refírense a un tema arroxadizo? Son máis homes se tiñan máis barbas? Ou máis romanizados se non as teñen?). A verdade é que non o sabemos...

Outra localidade galega fai, na lingua celta galega, unha publicidade imperativa "Vén acó!". É certo, a publicidade funciona en segundo que casos.

Probablemente acompañado de frases como "para mercar os mellores cabalos", "para comer o mellor polbo", etc. Como se ve a competencia entre festas, entre vilas, entre mercados, é xa moi antiga. Queremos atraer aos veciños as nosas actividades.

Outro exemplo de autopropaganda nos nomes celtas das vilas galegas é aquí hai pan. Sinala urbi et orbe que se queres mercar pan non tes máis que ir ata ese lugar. Alí producen pan. Non sabelo é de país inculto. Unha parte da cultura desa vila está asoballada, como a de todo o país por non ter os rudimentos de ler celta galego.

Que dicir se a vila anuncia pan quente! Un irlandés diríao exactamente igual (comprobeino).

Ah!, falta a pregunta, onde están esas localidades?

A solución de Breamo a podedes ver en novacarta.eu

Aquí cómpre salientar dúas cousas:

A montaña Grand Teton (4197 m.) e a cordillera Teton de Wyoming chámanse así porque aos franceses que primeiro pasaron por alí lémbroulles unhas tetas. O monte de Breamo suxíreo millor.

Unha primeira idea da tradución podería ser identificar altura na palabra. Pois non. Breamo non destaca pola altura.

Como unha versión da idade de Ferro do lema propagandístico "a cidade na que ninguén é forasteiro" unha vila galega anuncia, en celta, a amizade como lema. De que vila estamos a falar?

Para referirse a tradición celta galega frecuentemente úsanse dous tópicos:

-O letreiro de "Céltigos" en Ortigueira e a

-Estela "Céltica Supertamárica" depositada no Museo Provincial de Lugo.

Para min, sen embargo, este cartel perdido no medio do Camiño de Santiago, na zona Miño-Betanzos representa a maior expresión de celticidade:

Temos un tipo de cultivo moi común en Galicia.  A palabra celta describe -indirectamente- de que tipo de cultivo se trataba ou aínda se trata.

Unha vez explicada a relación estará clara a pregunta. Pero agora queremos facer a reflexión: senón falamos celta a que vén que describamos millóns de leiras en Galicia cunha palabra celta?