A resposta á entrada anterior é Bascuas. En Bascuas de Parga, Guitiriz hai restos dunha igrexa mitraica, seguramente do século III, debaixo dunha igrexa actual, tal e como conta a entrada anterior que sucedeu con moitas delas: soterradas no chan e por riba unha igrexa cristianizada que aproveite o tirón que xa tiña entre os veciños do lugar.

Todo o mundo debería saber que en Lugo temos un dos mellores templos mitriaicos de España. Aínda non totalmente escavado e que aínda nos vai dar alegrías de coñecementos. Algunha estatua de Mitra matando ao touro? Algunha imaxe do Sol Invictus, quizais?

Ou teriamos que mirar para outro lado e ver as claves do culto mitriaico para velo refrexado en Galicia e non, non Mitra non é ningún pusuidor suevo que nos soluciona a explicación de calquera topónimo en M. Vexamos o que conta a Wikipedia española de Mitra:

Vexamos mión

Meaño é un concello de Pontevedra

O seu significado celta pode vir de Meán+nión

Pasando pola estrada Ferrol-As Pontes vín Boial. Non hai moitos

E para rematar, por hoxe, os chan celtas, imos con changüí do que di a RAG

changüí substantivo masculino1 Quiñón que se obtén da venda dunha cesta de peixe. A cada mariñeiro correspóndelle o seu changüí.

Naturalmente a palabra chanclo é prima irmá de chancleta, aínda que na RAG prefiren chanco (supoñen que vén de zanco, seguindo a RAE), que non ten máis a favor que non é celta e a RAG debe ser anticeltista, polo que se ve.

Chan, como imos decindo é non. E clo?

Xa que estamos cunha serie de palabras que posiblemente conteñen o non celta, chan, imos ver chanchar

Chan é non, e char?

char:cha. É tamén, non. A palabra está dicindo non, non, que?

chanchar verbo transitivo Chantar os dentes en [algo ou alguén]. Como te achegues moito ao animal, chánchate. 

A xente di chancleta aínda que a RAG prefire chanqueta, A RAE di que é diminutivo de chancla. É así, ou é ao revés?

Pero imos ver que ten que ver co celta. Se fose celta, un tempo no que a maioría da xente utilizaría non calzado formal senón algo máis barato e máis fácil de conseguir, unhas chancletas. Ten sentido que lle desen nome e perdurase. Ver calzados dos monxes medievais: Andar con pés de coiro

Miramos na RAG e non a ten. Miramos na RAE e di que

andorga

Cruce de andullo y pandorga.

1. f. coloq. Vientre o tripa.

Unha palabra sen moi clara orixe.

E en celta?  Temos an, partícula da declinación e

dorg(a), m = dorú.